Hij is dikker geworden, valt me als eerste op als ik de ex-jihadist Nasir Abas zie komen aanslenteren. We hebben voor het eerst in jaren weer eens afgesproken, vandaag in een restaurantje ergens in Zuid-Jakarta. De laatste keer dat we elkaar zagen was bij mij thuis. Dat was vlak na de Balibom. Mijn dochter liep toen nog in de luiers rond en we maakten zure grappen over de terrorist die we op bezoek hadden.
Nasir laat me zijn nieuwe boek zien, een stripboek waarin hij aan de hand van plaatjes zijn levensverhaal vertelt. Hij schreef het voor Indonesische jongeren om ze te waarschuwen voor de gevaren van terrorisme.
Hij weet als geen ander beter wat terreur aanricht. Hij leerde ondermeer de veroordeelden in de Balibom, zoals Amrozi en Muchlas, ooit hoe je explosieven moet maken.
Toch beweert de vader (46) van vier kleine kinderen dat hij zijn leerlingen op het hart drukte nooit explosieven te gebruiken tegen onschuldige burgers, vrouwen en kinderen. ‘Ik geloof in een Islamitische gemeenschap. In de Koran staat duidelijk dat een Jihad is bedoeld om een staat aan te vallen als de Islam in gevaar is’.
Nasir Abas komt eigenlijk uit Maleisië, waar hij als kind van een Jihad tegen de Russen in Afghanistan droomde. Hij wilde zijn moslimbroeders bevrijden. Na lang zeuren lieten zijn ouders hem gaan. Hij viel meteen op in het kamp bij de Afghaans-Pakistaanse grens vanwege zijn kennis over explosieven.
Nadat de Afghaanse oorlog tegen de Russen voorbij was, vroeg Abu Bakar Ba’asyir, die nu een gevangenisstraf van vijftien jaar uitzit omdat hij een militair trainingskamp in Atjeh oprichtte, of hij een regionale leider van de Jemaah Islamiyah (JI) wilde worden. De JI heeft als doel Zuidoost Azië in een strenge Islamitische staat te veranderen.
Ik vraag Nasir hoe het met zijn zus en haar kinderen gaat. Zijn zus was getrouwd met Muchlas, die enkele jaren geleden werd geëxecuteerd. Hij was het brein achter de Balibom. Het was dankzij informatie van Nasir dat de rechter zijn zwager kon veroordelen. Een pijnlijk moment voor de familie van Abas. Muchlas liet een gezin met vier kinderen achter. Maar Muchlas was ook verantwoordelijk voor de dood van 200 onschuldige toeristen, die bij de aanslag in Bali 12 jaar geleden omkwamen.
Nasir werd na de bomaanslag op het toeristeneiland gearresteerd. Maar vertelde de politie dat hij echt niet op de hoogte was. Om zijn ziel te redden, besloot hij politie-informant te worden. In de afgelopen jaren hielp hij het nationale antiterreurteam bij het opsporen van meer dan honderden terroristen. Die kunnen zijn bloed wel drinken. De politie beschermt hem en aan zijn gewicht te zien heeft hij er een goed leven.
Hij vraagt of ik binnenkort met hem mee wil naar scholen waar hij de stripboeken gaat voorlezen. Een meerderheid van de jongeren in de leeftijd van 17 tot 18 jaar schijnt volgens een recent onderzoek geweld goed te keuren als het uit naam van Allah is. Na het enorme bloedbad dat de bom in Bali aanrichtte, predikt Nasir verzoening. Hij voelt zich schuldig voor de pijn die de nabestaanden van de slachtoffers nog dagelijks voelen en voor het verdriet van de kinderen van zijn zus die geen vader meer hebben.
