 |
| Robert Mugabe |
De angst was groot dat de top van de Europese Unie en Afrika gegijzeld zou worden door één man, Robert Mugabe. De Afrikaanse landen hadden gedreigd weg te blijven als Mugabe niet welkom zou zijn. De EU vindt hem een dictator, die zijn land economisch naar de afgrond brengt en de mensenrechten schendt. “Zijn regime is verwerpelijk”, zei de Nederlandse premier Balkenende. Mugabe noemde die kritiek ‘arrogant’.
Afrikaans zelfbewustzijn
De aanwezigheid van Mugabe en de Zimbabwaanse mensenrechten slokte veel aandacht en energie op, maar is geen splijtzwam geworden tussen Afrika en Europa.
Beide continenten hebben afgesproken veel vaker met elkaar om de tafel te gaan zitten, maar dan wel op basis van gelijkwaardigheid. Die toonzetting is onvermijdelijk voor Europa doordat andere landen zoals China en de VS steeds meer voet aan de grond krijgen in Afrika. Europa móet dus wel een andere toon aanslaan om zijn positie in Afrika te verstevigen.
John Kufuor, president van de Afrikaanse Unie vatte het resultaat van de top samen: “Altijd met de gedachte dat we van élkaar kunnen profiteren, op win win basis dus. Ik geloof dat de sfeer die hier in Lissabon is gecreëerd de juiste is. Het zal de geschiedenis in gaan als een radicale verandering in de relatie tussen Europa en Afrika.”
 |
| John Kufuor |
Handelsafspraken
Een duidelijk voorbeeld van dat Afrikaanse zelfbewustzijn is de weigering van het gehele continent om in te stemmen met nieuwe handelsafspraken met Europa. Er zal nu volgend jaar een nieuwe topontmoeting komen om hier verder over te praten.
Samenwerking
Concreet gaan Europa en Afrika de komende jaren nauw samenwerken. Onder andere op de volgende terreinen:
* Vrede en veiligheid
* Goed en verantwoordelijk bestuur (mensenrechten) En het voorkomen van illegale immigratie van Afrika naar Europa
*Klimaatverandering en duurzame ontwikkeling
* Energie
Mooie woorden
Blijft het bij goede bedoelingen? Dat wordt duidelijk over drie jaar, als Afrika en Europa de nieuwe samenwerking evalueren. In elk geval kan de uitwisseling van standpunten, na zeven jaar stilzwijgen, een belangrijke vooruitgang betekenen.
Maar het wordt er niet eenvoudiger op. De verschillen tussen beide continenten zijn groot en hoe gelijkwaardiger de relatie wordt hoe moeilijker het overleg zal zijn. Want een zelfbewust Afrika laat zich de wet niet meer voorschrijven door Europa.
Dit artikel is, met toestemming, overgenomen van de Wereldomroep.
