Het Diagnostic Centre in de Ghanese hoofdstad Accra is schoon, ruim en prettig licht. Kwaliteit en comfort leveren, dat hadden de oprichters voor ogen, zegt directeur Samuel Waterberg (35). Hij groeide op in Nederland en keerde drie jaar geleden terug naar het land van zijn ouders. De economische groei in Ghana maakt een onderneming als deze particuliere kliniek lucratief, zegt hij.
Nederlandse investeerders (onder wie zorgondernemer Loek Winter; diens tien diagnostische centra in Nederland stonden model) en Ghanese bezitten elk de helft van de aandelen.
Kriebelen
De investeerders zochten een directeur met één been in Ghana en het andere in Nederland. Waterberg bleek geknipt voor de functie. Samuel Waterberg kwam op zijn tiende naar Nederland. In Tilburg studeerde hij strategisch management. Hij werkte vervolgens bijna acht jaar als accountmanager bij de Rabobank.
Gegevens worden binnen een uur beoordeeld. Dat gebeurt zelfs in Nederland niet
De fantasie om ooit iets op te zetten in Ghana, had hij al jaren. "Op een gegeven moment ging het kriebelen. Via via kwam ik in contact met de investeerders: als bankier had ik veel zorginstellingen in mijn portefeuille." Hij moest wel wat bijscholen over MRI's en andere apparaten, "maar management blijft management".
Bloedonderzoek
In drie jaar tijd is het Diagnostic Centrum een winstgevend fenomeen in Ghana. Sinds 2011 kwamen er 55.000 cliënten langs. Je kunt er terecht voor bloedonderzoek, MRI-scans, röntgenfoto's, ct-scans, ultrasound mammografieën. Alle informatie wordt digitaal gedeeld. Er is een radioloog in vaste dienst, een arts met een grote naam in Ghana, die binnen een uur de gegevens kan beoordelen. "Dat gebeurt zelfs in Nederland niet. Snelheid is een deel van ons succes."
Het doel is dat het betaalbaar blijft voor iedereen. Waterberg rekent om: "een mri 150 euro, een röntgenfoto 15 euro, een ct-scan 70 euro". Jaaromzet: 1,5 miljoen euro.
Iedere cliënt moet bij binnenkomst betalen. Dat zijn alleen cliënten met een particuliere verzekering; "de nationale verzekering betaalt te weinig en te laat. Maar de tarieven zijn dezelfde als die in de overheidsziekenhuizen", zegt Waterberg.
Meer centra in Afrika
De Ghanees-Nederlandse repats spelen in dit model een sleutelrol, vindt Waterberg. Ze hebben een managementopleiding gehad in Nederland en spreken de taal van het Nederlandse bedrijfsleven. Maar ze kennen ook de Afrikaanse landen van hun familie en de bedrijfsculturen. "Dat maakt de overlevingskans van initiatieven van Nederlandse bedrijven in Afrika groter."
Afrikablog
Lees de uitgebreide versie van dit artikel op het Afrikablog van de Volkskrant.
Waterberg zelf heeft de smaak van Ghana te pakken. Toen hij kwam, dacht hij nog "als het niet bevalt, kunnen we na een jaar of twee weer naar Nederland terug", maar nu ziet hij overal mogelijkheden in Ghana, meer dan in Nederland. En dus is het voor hem alweer tijd voor iets nieuws; hij wordt directeur van een op te richten 'micro-pensioenfonds'.
