Klimaatgetuigen: Sterk klimaatakkoord cruciaal

Moses Swaray, won de Liberiaanse versie van Idols.

Ik ben zanger, en heb in 2008 de Liberiaanse versie van Idols gewonnen. Ik gebruik mijn carrière in Liberia om mensen bewust te maken van mogelijkheden, om ontwikkelingsinitiatieven te ondersteunen. Ik draag tijdens mijn optredens positieve boodschappen uit over de problemen die in Liberia voorkomen. Seksuele uitbuiting, verkrachtingen. De laatste tijd praten we steeds meer over milieuproblematiek. De klimaatverandering bedreigt de voedselproductie van vooral de arme, inheemse gemeenschappen. Het verdwijnen van het land en de overstromingen tijdens het regenseizoen bedreigen de landbouw en daarmee de voedselproductie. Er is nu al een tekort aan voedsel in verschillende delen van Liberia.

Hier in Kopenhagen probeer ik als FairClimate ambassadeur van ICCO de stem te zijn van de ongehoorden . Ik organiseer activiteiten voor jongeren en doe veel interviews om West-Afrika en met name mijn eigen land te vertegenwoordigen.

Wat voor mij het belangrijkste is in deze onderhandelingen, is dat de Afrikaanse landen straks ondersteuning krijgen van de rijkere landen. Ze moeten hulp krijgen bij duurzame energieopwekking, bij het ontwikkelen van betere technologieën. Ook moeten ze opgeleid worden om zelfvoorzienend te worden op deze gebieden. Voor ik naar Kopenhagen kwam, was ik een paar dagen in Nederland. Ik denk dat Nederland Liberia kan helpen, met name op het gebied van recycling. In Liberia is, voornamelijk in arme gemeenschappen, een gebrek aan goede sanitaire voorzieningen. En ook afval is een groot probleem. Nederland kan ons daar veel over leren.

Ik heb hier in Kopenhagen gesprekken gevoerd met verschillende organisaties die zich bezighouden met duurzame energie. Eén daarvan is actief in Liberia, en als ik straks terug ben zal ik met deze organisatie verder gaan werken aan projecten voor schone energie.

Er gaan allerlei geruchten over de afspraken die gemaakt worden – goede en slechte. Men is nog niet zeker of er een sluitend verdrag gesloten gaat worden. Maar persoonlijk hoop ik nog steeds op meer ondersteuning voor ontwikkelingslanden. En de rijke landen moeten hun CO2-uitstoot sterk gaan terugbrengen.”

Bekijk hier een clipje van Moses laatste hit ‘Keep on trying’

Safia Abdi, Kenia: Gevechten tussen veehouders door klimaatverandering

“Ik kom uit het noorden van Kenia. Hier leven de pastoralisten, rondtrekkende veehouders waaronder de Maasai en de Kipsigis. Door klimaatveranderingen neemt het aantal droogteperiodes toe en houden deze langer aan. Dit betekent dat er weinig gras groeit voor alle koeien, veel vee overleeft de droogte niet.

Safia Abdi

De situatie is zo nijpend dat tijdens de droogteperiodes veehouders met elkaar in gevecht raken over de schaarse grond waar het vee kan grazen. Jaarlijks komen hierbij zo’n 300 mensen om. Bij een recente clash waren dat er nog 48. Migratie is voor de pastoralisten geen optie, in andere gebieden is het vaak niet veel beter gesteld met de droogtes of er zijn veeziektes die de veestapel bedreigen. Wij hebben het idee dat er de laatste jaren meer nieuwe veeziektes zijn bijgekomen, of dat met klimaatverandering te maken heeft weten we niet, maar het zou mij niet verbazen.

Zelf woon ik inmiddels niet meer in Noord-Kenia maar in Nairobi. Gedurende de droogteperiodes stuur ik extra geld naar mijn familie om ze te helpen. Daarnaast werk ik bij Cordaid Kenia, daar proberen we de pastoralisten te assisteren bij het opvangen van de droogteperiodes. We helpen ze om het regenwater beter op te vangen en op te slaan, om de gezondheid van het vee te verbeteren sturen we veeartsen langs en ook maken we samen met de veehouders noodplannen, zodat ze als er weer een nieuwe droogteperiode komt, ze daar beter op voorbereid zijn.

Ik hoop dat door mijn verhaal hier in Kopenhagen te doen dat ik erin slaag om aandacht voor ons probleem te genereren. Het is van levensbelang dat de wereldleiders hier een omvangrijk en juridisch bindend akkoord sluiten waarin staat dat de wereldwijde CO2-uitstoot met 40 procent wordt teruggebracht in 2020. Ook moet er geld worden vrijgemaakt waarmee arme landen zich kunnen wapenen tegen de gevolgen van klimaatverandering. We hebben vooral behoefte aan steun bij het ontwikkelen van nieuwe technieken. In Kenia is heel veel zon, we zouden dus makkelijk zonne-energie kunnen oogsten, maar voor ons is het te duur om daarin te investeren.

Voor veel van de pastoralisten is het nu al te laat, de droogtes zijn niet zomaar even terug te draaien. Maar we zijn hier in Kopenhagen niet alleen bezig met het zoeken van oplossingen voor de huidige generatie maar ook voor de volgende. Als er een zwak akkoord wordt afgesloten dan betekent dat dat het aantal rampen toeneemt, steeds meer mensen zullen dan de gevolgen van klimaatverandering op hun bord krijgen.”