Achtergrond

‘Het zeer kleine steentje dat ik bijdroeg aan Clinton’s campagne’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Hoe ik het als herboren feminist even benauwd kreeg dat Trump zou gaan winnen en vervolgens duizenden sms-jes stuurde om Clinton aan de overwinning te helpen.

Eerlijk gezegd zal ik opgelucht zijn als deze verkiezingen eindelijk voorbij zijn. Al sinds ik in april in San Francisco aankwam (om aan de slag te gaan als freelance correspondent voor Nederlandse en Vlaamse media), gaat het over weinig andere dingen. Destijds waren het nog de voorverkiezingen, maar toen al werd ik door een Uber-chauffeur gewaarschuwd dat er in Californië genoeg conservatieven zijn om deze doorgaans Democratisch stemmende staat naar Trump te laten gaan. 

Hij doelde op het fenomeen dat de steden aan de Californische kust (waaronder San Francisco, maar ook Los Angeles en San Diego) weliswaar vrij progressief zijn, maar dat de Central Valley, het inwaartse gedeelte van de staat, en het noorden, bestaan uit conservatieve boeren. Dat is allemaal waar, maar hij vergat even dat er veel minder mensen wonen in die conservatieve gebieden. Californië is een veilige, blauwe (kleur van de Democraten) staat. 

[[{“fid”:”52000″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”One Diagram Explains Every Conspiracy Against Donald Trump”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”One Diagram Explains Every Conspiracy Against Donald Trump”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”One Diagram Explains Every Conspiracy Against Donald Trump”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Weg maatschappelijk engagement

Dus maakte ik niet echt werk van mijn voornemen om te helpen bij de Clinton-campagne. In 2008 studeerde ik een half jaar in Ohio en deed ik mee met de studentencampagne om Obama verkozen te krijgen. Ik bewaar daar mooie herinneringen (en een tof t-shirt) aan. Maar om de een of andere reden kwam ik er hier in San Francisco nooit aan toe. Ik had me opgegeven voor een dag campagnevoeren in Nevada, een swingstaat ten oosten van Californië. Maar er waren vrijwilligers genoeg en een vriend van me hield een barbecue. Weg was mijn maatschappelijke engagement. 

En toen volgde het eerste presidentiële debat, de New York Times-onthulling over Trump’s belastingontwijking en pussy-gate, en ik dacht: het zit wel snor met die verkiezingen. Clinton’s kans om te winnen liep zelfs bij het licht conservatieve FiveThirtyEight op tot boven de 90 procent, dus ik genoot van de vele hilarische late night shows die Trump belachelijk maakten en ging over tot de orde van dag. 

[[{“fid”:”51999″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”John Oliver Slammed Donald Trump Again On ‘Last Week Tonight’ With An Emmy Bet”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”John Oliver Slammed Donald Trump Again On ‘Last Week Tonight’ With An Emmy Bet”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”John Oliver Slammed Donald Trump Again On ‘Last Week Tonight’ With An Emmy Bet”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Maar toen kwam James Comey met zijn briefje dat hij nog wat emails van Clinton was tegengekomen in het onderzoek naar Anthony Weiner. En het werd weer spannend. Dus afgelopen zaterdag dwong ik mezelf eindelijk te doen wat ik al die tijd al van plan was: ik ging campagne voeren voor Clinton. 

Dringen voor een plekje

Om twaalf uur meldde ik mij braaf voor mijn texting shift in het hoofdkantoor van Hillary Clinton in San Francisco. Ik had mezelf op mijn eerste vrije dag in weken (full disclosure: met een lichte kater) naar het kantoor gesleept. ‘Ze hebben me nodig!’ spookte het door m’n hoofd. 

Dat was misschien ietwat voorbarig. Toen ik aankwam zat het kantoor stampvol. Honderden mensen waren aan het bellen, sms-en, het ‘HRC-cafe’ (HRC is de afkorting die haar aanhangers liefkozend gebruiken) aan het aanvullen, WiFi-problemen aan het oplossen, zonder duidelijke reden van hot naar her aan het rennen, en ga zo maar door. Het was chaos. Toen ik een paar uur later wegging stonden er minstens honderd vrijwilligers te wachten om aan het werk te mogen. 

[[{“fid”:”52001″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”What Trump’s Taxes Reveal About His Business Record: A Closer Look”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”What Trump’s Taxes Reveal About His Business Record: A Closer Look”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”What Trump’s Taxes Reveal About His Business Record: A Closer Look”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Blijkbaar is er in San Francisco geen gebrek aan vrijwilligers die de handen uit de mouwen willen steken. Daar komt bij dat canvassen, het van deur tot deur gaan om mensen over te halen te stemmen, weinig zin heeft in een progressieve stad in een staat die Clinton al in de pocket heeft. Dus al die vrijwilligers verzamelen zich voor bel- en sms-shifts in het hoofdkantoor. Een enkeling pakt de auto en rijdt richting Nevada (vier uur heen en vier uur terug) om daar te canvassen.

Clickfarm

Maar goed, ik wist een campagnetelefoon te bemachtigen en sloeg aan het sms-en. Die middag waren we kiezers in Florida aan het sms-en om op de laatste dag van early voting (sommige staten hebben een aantal stembureaus een maand voor verkiezingsdag al open) alvast hun stem uit te brengen.

Als je denkt: dat leverde vast wat intieme momenten met bijzondere mensen op, niet echt. Ik mocht namelijk niet zelf heel creatief sms-jes gaan tikken. Het is wettelijk verplicht dat sms-jes door een individu verzonden worden, maar de campagne heeft een app ontwikkeld die dat zo gemakkelijk mogelijk maakt. Via de app worden voorgeprogrammeerde sms-jes klaargezet. Je hoeft dus alleen maar op Send te klikken. En dat zo vaak mogelijk in een minuut. Je ziet dus een zaal vol mensen met hun wijsvinger als een malle op hun telefoonscherm tikken en doet dat zelf ook. En zo stuur je 1,5 miljoen sms-jes naar Florida in een dag. 

Ik vond het een vrij absurde ervaring. Acht jaar geleden in Ohio ging ik met een klembord en een stapel formulieren de straat op om kiezers te registreren. Ik ging langs de deuren om mensen over te halen te stemmen, belde kiezers op, en droeg zo een steentje bij. Het hielp: Obama won dat jaar de staat en uiteraard de verkiezingen. Maar terwijl ik bloedfanatiek op m’n geleende telefoon zat te tikken, had ik niet echt het idee dat ik bijdroeg aan de democratie. We waren een veredelde clickfarm.

[[{“fid”:”52002″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”Donald Trump vs. Hillary Clinton Debate Cold Open – SNL”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”Donald Trump vs. Hillary Clinton Debate Cold Open – SNL”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Donald Trump vs. Hillary Clinton Debate Cold Open – SNL”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Felle feminist

Toch, als ik er nu zo op terugkijk is er voor mij persoonlijk wel iets veranderd de laatste tijd. Waar mijn tijd in Ohio en de Obama-campagne in 2008 van mij een idealistischer mens maakten (Yes we can!), ben ik dit jaar zowaar een felle feminist geworden (I’m with her!). Ik vond feministen altijd een beetje vervelend en wilde me liever niet zo identificeren, maar deze campagne heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat feministen (vrouwen én mannen) hardop moeten uitspreken waar het mis gaat. Van de pay gap tot aanranding tot slutshaming.

Laatst nog had ik een discussie met iemand die – ook al verachtte hij Trump – vond dat pussygate werd opgeblazen. Ik kon hem maar moeilijk bijbrengen dat het er niet om ging dat Trump graag vrouwen in het kruis grijpt, maar dat hij toegaf dat te doen bij vrouwen die dat niet willen. Ik raadde hem aan Trevor Noah nog maar eens terug te kijken. 

[[{“fid”:”52003″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”The Daily Show – Fallout from Donald Trump’s P***ygate Scandal”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”The Daily Show – Fallout from Donald Trump’s P***ygate Scandal”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”The Daily Show – Fallout from Donald Trump’s P***ygate Scandal”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Zoals ik al zei: ik ben wel redelijk klaar met deze verkiezingen. En hoewel ik me maar beperkt heb ingezet om Clinton verkozen te krijgen, denk ik dat we morgen een concession speech van Trump gaan horen, niet van Clinton. De eerste vrouwelijke president van de VS wordt in januari geïnaugureerd. En dat is een overwinning voor feministen overal ter wereld, man of vrouw, jong of oud, fel of zachtaardig.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons