Achtergrond

“Doe maar alsof je kakkerlakken ziet”

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Hoe pak je een rol als kinderprostituee aan als je nog maar elf jaar oud bent? Sandy Talag  gebruikte haar fantasie en dat levert bewondering voor haar op bij Nederlandse leerlingen.

[[{“fid”:”21684″,”view_mode”:”default”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:428,”width”:300,”style”:”HEIGHT: 214px; FLOAT: right; WIDTH: 130px”,”class”:”media-element file-default”}}]]

Sandy Talag (inmiddels 15) speelt de hoofdrol in de Nederlandse film Lilet never happened. De film gaat over een meisje dat in de kinderprostitutie verzeild raakt. De komende maanden ontmoet de hoofdrolspeelster Nederlandse leeftijdsgenoten. Zo was ze gisteren aanwezig bij de filmvertoning van de Schoter Scholengemeenschap in Haarlem.

Schuttingtaal en kakkerlakken
Lilet heeft het zwaar. Haar ouders verhuren haar aan pedofielen en als ze vlucht naar haar oudere zus, belandt de Filippijnse in een stripclub. Lilet ontsnapt aan alle narigheid door haar verbeelding te gebruiken: zij heet Sneeuwwitje en ze wordt later een wereldberoemde actrice, want haar vader is Tom Cruise. Een sociaal medewerkster wil het jonge meisje hulp bieden, maar Lilet vindt dat ze zelf prima haar eigen boontjes kan doppen.

Zonder filmsubsidie kon Lilet never happened niet in de mainstream Nederlandse bioscopen gedraaid worden. Regisseur Jacco Groen wilde jongeren met de film bereiken, maar kreeg in filmhuizen alleen ouderen aan het huilen. Daarom wordt de film de komende maanden op verschillende middelbare scholen in Nederland vertoond.

De belangrijkste overeenkomst tussen Lilet en de vijftienjarige actrice Talag is hun vaderland. In de Filippijnen worden 100.000 kinderen gedwongen om in de seksindustrie te werken, volgens Terre des Hommes. Talag heeft zelf nog nooit kinderprostitutie in haar omgeving meegemaakt, waardoor de hoofdrol een pittige opgave was. “Ik deed destijds geen research, plaatjes en video’s over kinderprostitutie opzoeken is immers iets voor volwassenen”, zegt ze.

Regisseur Jacco Groen begeleide de actrice daarom met de hulp van een psycholoog. Deze psycholoog adviseerde Groen om niet alle schuttingtaal uit te leggen, Talag wilde de betekenis van de woorden immers ook niet weten. In sommige scènes werd de waarheid voor de jonge actrice een beetje verdraaid. Zo zie je Lilet in de film schrikken als ze een deur opendoet en twee vrijende mensen ziet. “Wij vertelden Sandy echter niet dat ze moest reageren op twee vrijende mensen. Ik zei enkel ‘kijk zoals je zou kijken als je kakkerlakken zou zien’. En zo geschiedde”, aldus de regisseur. 

[[{“fid”:”21665″,”view_mode”:”default”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:1536,”width”:2048,”style”:”HEIGHT: 143px; FLOAT: right; WIDTH: 190px”,”class”:”media-element file-default”}}]]

Reacties
Talag kwam auditie doen op aanraden van een familievriend, die al een bijrol in Lilet never happened had. “Het leek mij een goede uitdaging”, aldus Talag. Haar moeder was tijdens de audities minder enthousiast. Het feit dat haar dochter moest doen alsof ze zwanger was ging haar echt te ver. Sandy Talag: “Ze heeft een week met de filmmakers ruzie gemaakt, pas daarna ging ze overstag.” Moeder Talag zit er tijdens de film in de Schoter Scholengemeenschap dan ook stil bij. Soms pikt ze een traantje weg, maar dat is naar eigen zeggen van trots.

 

Lilet never happened wordt ook op filmfestivals goed ontvangen. De film werd op tweeëntwintig internationale filmfestivals vertoond, won onder andere de prijs voor Beste Jongerenfilm 2013 in Kopenhagen en doet mee in de competitie van het Nederlandse Cinekid Film Festival 2013. Toch is de hoofdrolspeelster elke keer dat de film vertoond wordt nerveus. “Je weet nooit hoe verschillende nationaliteiten erop reageren. Nederlanders vinden naakt op de televisie normaal, Filippijnse mensen houden op zo’n moment hun handen voor hun ogen.” Talag is dan ook het meest zenuwachtig voor de première in haar geboorteland, op 2 december. “In de Filippijnen worden problemen genegeerd. Dus het is moeilijk inschatten hoe er op deze film gereageerd wordt.”
 

 

 

De 4vwo en 4havo leerlingen van de Schoter Scholengemeenschap hebben gemengde gevoelens over de film.
Anne (14): “De manier waarop de acteurs spelen is erg sterk. Daarnaast komt het verhaal dichtbij omdat Lilet ongeveer even oud is als wij.”
Martin (17): “De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, maar ik weet dat er genoeg organisaties zijn die kinderen helpen die in de prostitutie zitten. Dus dat sprak me niet per se aan. Ik ben sowieso meer geïnteresseerd in entertainmentfilms. Deze film geeft echter wel een goed kijkje in de wereld van kinderprostitutie, en voor een film van school is hij zeker niet saai.”
Sanna (15) en Lisa (15): “Wij vonden het een indrukwekkende film, juíst omdat het gebaseerd is op een echt  verhaal. Hoewel het een dramafilm is, is hij zeker aan te raden.”

Waargebeurd verhaal
Regisseur Groen wilde oorspronkelijk geen speelfilm, maar een documentaire over kinderprostitutie maken. Hij zocht naar informatie bij Filippijnse opvangtehuizen voor slachtoffers, maar kwam erachter dat al veel andere media deze informatiebron gebruikten. Daarom zocht Groen verder bij psychiaters die de slachtoffers behandelen. Één psychiater tipte de regisseur Lilet, en de dag nadat zij tevergeefs een zelfmoordpoging had gedaan, sprak de regisseur met haar.

Het meisje leefde op de straat, waar ze terecht kwam nadat haar ouders haar uitbuitten en de stripclub waar ze werkte gesloten werd. Haar klanten bestonden vooral uit Westerse pedofielen. Toen Groen dit verhaal hoorde, wilde hij het vastleggen. Twee weken later kwam Groen daarom terug naar het opvangtehuis. “Lilet was echter verdwenen: veel Filippijnse tehuizen en ziekenhuizen hebben namelijk geen geld voor een lange termijnbehandeling van patiënten. Lilet had minder zelfmoordneigingen dan voorheen, en dus lieten ze haar gaan”, aldus Groen. Hij heeft haar nooit meer gezien. “Daarom heb ik van de documentaire een speelfilm gemaakt, om haar verhaal te vertellen en om mensen bewust te maken van de problemen rond kinderprostitutie.”

De dramafilm zal in september, oktober en november nog op Nederlandse middelbare scholen vertoond worden. Hierna staan twaalf filmfestivals op het programma, in onder andere Armenië, Cambodja en Mexico.
 

[[{“fid”:”21662″,”view_mode”:”default”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:360,”width”:480,”alt”:”Lilet Never Happened / HD trailer Nederlands”,”class”:”media-element file-default”}}]]
Foto: Lilet never happened

 

 

 

 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons