Tijdens de VN-top waar eind september de werelddoelen werden aangenomen, noemde de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, jongeren de “fakkeldragers van een duurzame toekomst”. De ‘generatie 2030’ moet de generatie worden van gelijkheid, zonder honger, en van een gezond klimaat. ‘Alleen met een actieve bijdrage van jongeren zullen de nieuwe werelddoelen worden behaald’, was het argument dat vaak werd aangehaald tijdens de top. Jongeren worden meer dan ooit betrokken bij het vormgeven van hun eigen toekomst, of nemen het heft in eigen handen. Neem bijvoorbeeld Boyan Slat (21), die het plastic afval in oceanen opruimt; of Malala Yousafzai (18) die strijdt voor onderwijs van meisjes. Toch liggen er voor jongeren in de praktijk nog veel drempels op de weg om actief mee te kunnen werken aan een betere wereld.
Nieuwe doelen, nieuwe perspectieven
Hoe moeten we de nieuwe doelen in de context van Nederland begrijpen? Waar lijkt Nederland het goed te doen? En waar moet nog (hard) aan worden gewerkt? Wat willen we in 2030 (concreet) hebben bereikt? En wat moet hiervoor gebeuren?
Laat je informeren tijdens het debat over de zin en onzin over de nieuwe werelddoelen:
15 december om 20:00 uur in Pakhuis de Zwijger.
1. Onmacht op het politieke toneel
Ahmad Alhendawi (31) uit Jordanië, is in 2013 benoemd tot allereerste secretaris-generaal voor jongeren. Zijn doel? Wereldleiders laten inzien dat jongeren gelijke partners zijn waarmee samengewerkt en onderhandeld kan worden. “Soms heb ik het gevoel dat ik hier een startup aan het runnen ben”, vertelde Alhendawi tijdens de VN-top. Ook zijn werk gaat, net als bij het runnen van een startup, met vallen en opstaan. Naast verschillende VN organisaties, moet hij ook de 193 lidstaten van de VN achter zijn programma zien te krijgen.
Dit blijkt niet altijd even makkelijk. Lidstaten hebben de mogelijkheid om een jongerenvertegenwoordiger naar de VN te sturen die de belangen behartigt van alle jongeren in dat land. Toch gaven hier afgelopen jaar maar 27 van 193 lidstaten gehoor aan. Waarvan uit Afrika alleen Marokko, uit Zuid-Amerika alleen Peru, en uit het Midden-Oosten alleen Israël. Dit betekent dat in verreweg de meeste lidstaten jongeren nog steeds geen kans hebben om via een directe vertegenwoordiging hun stem te laten horen bij de VN.
Weetje:de jongste Europese minister is Sebastian Kurz. De Minister van Buitenlandse Zaken uit Oostenrijk. Hij is nu 29 jaar en was 27 toen hij benoemd werd.
Niet alleen bij de VN, maar ook in de binnenlandse politiek zijn jongeren wereldwijd vaak ondervertegenwoordigd. Het Afrikaanse continent spant wat dat betreft de kroon. Van de totale Afrikaanse bevolking is de helft jonger dan 25 jaar. De gemiddelde leeftijd van Afrika’s politieke leiders ligt boven de 65. President Robert Mugabe van Zimbabwe maakt het wel erg bont met zijn 91 jaar. Met een leeftijdskloof van meer dan 40 jaar ligt de realiteit van Afrikaanse leiders ver van de mensen die ze moeten leiden.
2. Gebrek aan geld, land en leningen
Koningin Maxima pleitte tijdens de VN-top voor betere financiële educatie voor jongeren. Jongeren moeten al op school leren hoe ze met geld om moeten gaan. Ook beargumenteerde ze dat veel financiële diensten niet meer passen bij de huidige realiteit van jongeren, of zelfs niet toegankelijk zijn voor jongeren. Een belangrijk voorbeeld hiervan is het verkrijgen van leningen voor jonge ondernemers. Zonder zekerheden als een behoorlijk startkapitaal, of onderpand, ben je als jonge ondernemer snel afhankelijk van particuliere investeerders.
Als jonge ondernemer ben je al snel afhankelijk van particuliere investeerders
Een ander voorbeeld is het verkrijgen van land. Neem boer Michael uit Namibië. In een interview met OneWorld vertelde hij dat land in Namibië vaak in het bezit is van lokale overheden en op veilingen wordt doorverkocht aan projectontwikkelaars. Voor jonge mensen is het daarom bijna onmogelijk om een stuk land te kopen en een boerenbedrijfje te beginnen. En toch zijn jonge boeren hard nodig als we het hebben over de toekomst van voedselproductie, beargumenteerde de president van Ierland, Michael Higgins tijdens de top. Landbouw is een belangrijk speerpunt in Ierlands buitenlandse politiek. “Jonge boeren hebben een leidende rol in het bedenken van innovatieve manieren voor duurzame landbouw”, stelde Higgins. En hier is zowel geld, als land voor nodig.
Hoe kunnen jongeren actie ondernemen als ze niet weten dat de werelddoelen bestaan?
3. Hoe weten jongeren dat de werelddoelen bestaan?
Hoe kunnen we de werelddoelen bij het grote publiek kenbaar maken? Een zorg voor veel jongeren tijdens de VN-top. Want gebrek aan informatie leidt nu eenmaal automatisch niet tot actie. “Ik maak me zorgen”, zei Athini Nyatela (22) uit Zuid-Afrika tijdens de top. “Hoe neem ik de werelddoelen mee terug naar jongeren in Zuid-Afrika? Veel jonge mensen in Zuid-Afrika weten nauwelijks dat er jeugdbeleid in hun eigen land bestaat, laat staan dat er zeventien werelddoelen bestaan. Hoe kunnen ze actie ondernemen als ze niet eens weten dat de doelen bestaan?”
Onmacht, geen geld, en gebrek aan informatie zijn zichtbare obstakels voor jongeren om actief te werken aan een betere wereld. Gelukkig zijn er heel veel voorbeelden van jongeren die zich hier niet door uit het veld laten slaan en flinke successen boeken. Heb jij tips hoe jongeren wél aan de slag kunnen gaan met de werelddoelen? Laat het ons hieronder weten.
Tip één: gebruik je talent. In dit filmpje roept de Keniaanse dichter en rapper Stom al-Madusi politieke leiders op meer in gesprek te gaan met jongeren onder het motto Let’s talk!
[[{“fid”:”41517″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”Nothing About Us Without Us by Stom al-Madusi”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”Nothing About Us Without Us by Stom al-Madusi”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Nothing About Us Without Us by Stom al-Madusi”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]
