In onze maatschappij wringt het vaker tussen de leefwijze en gedrag van een wild dier met de leefwijze van de mens. Het wilde dier doet namelijk ook dingen die wij niet zo leuk vinden. Het stadspark volpoepen en vliegtuigmotoren invliegen waar het de wilde ganzen betreft en wilde zwijnen kunnen de middenstip van een voetbalveld verleggen. Geen leuke zaken.
Betaalbare schade
De allesbepalende mens grijpt in om overlast van die wilde dieren te voorkomen. De mens reguleert. Zij brengt de standen van de wilde dieren tot een bepaald niveau terug. Een niveau dat een acceptabele overlast geeft, dan wel een betaalbare schade geeft. Een niveau waarmee is samen te leven. Het terugbrengen van de aantallen gebeurt door de jagers. Het is wettelijk zo geregeld dat alleen zij dat mogen. Als je dus wilde dieren schiet om schade of overlast te voorkomen, dan moet je je meteen afvragen wat je doet met het geschoten wild. Opeten? Daar is iedereen het wel over eens.
Nederland levert te weinig wild
Wild kun je het hele jaar eten, maar de reeruggetjes staan hoofdzakelijk in de herfst en rond de kerstperiode op het menu. Traditie? Zeker, zo moet je het noemen. Op 15 oktober begint het jachtseizoen en eigenlijk wordt er alleen op hazen en fazanten gejaagd. En dat terwijl de wildhandelaren alles aanbieden: wilde eend, ganzen, wild zwijn, ree, hert, moeflon, hazen, fazanten en patrijzen. De vraag is veel te groot om aan te voldoen met puur Nederlands wild. Zij gaan dus wild importeren vanuit het buitenland. Oost-Europa levert een groot aantal wilde diersoorten. Oostenrijk en Schotland zijn belangrijke leveranciers, maar redden we het daarmee? Zelfs dat niet. Maar er is een oplossing.
Het edelhert, zwijn en konijn
Edelherten uit Nieuw Zeeland komen bijvoorbeeld van een boerderij. Weliswaar leven ze daar zogenaamd vrij op een gebied van soms wel 20.000 hectare en eten ze van wat het terrein biedt, aangevuld met ingebracht voer. Als de beesten ongeveer 14 maanden oud zijn, worden ze geslacht en in technische delen verwerkt voor de export. Het is prima vlees, maar puur wild is het niet. En dat proef je. Ook wilde zwijnen kun je net als gewone varkens fokken. Je hebt er een groot terrein voor nodig om ze op te laten lopen. Je voert elke dag enorme hoeveelheden en je krijgt dikke wilde zwijnen. Konijnen worden goedkoop opgefokt in China. Het is een konijn, dat wel. Is dit dan echt wild? Nee, natuurlijk niet.
Geen hagel
Voordeel voor de grote winkelbedrijven die ook wild aanbieden is dat er geen hagel in de beesten zit. Ze worden namelijk niet geschoten, maar op een andere manier gedood. Zo gaat dat ook met de hazen uit Argentinië. Je kunt het een beetje vergelijken met een kooieend. Je fokt ze, je laat ze vrij rondlopen, je geeft ze ingebracht voer en op een zelfde jonge leeftijd worden ze geslacht. Wild? Nou, nee! Lekker? Zeker, het is prima vlees. Maar geen Nederlands wild. Je kunt wel stellen dat het aangeboden wild dat je koopt bij Albert Heijn en Lidl géén echt wild is. Deze enorme bedrijven hebben een constante aanvoer van producten nodig en dat is alleen te realiseren met fokwild.
Echt wild
Echt wild komt van de jager. Puur wild is altijd geschoten en heeft geleefd van wat de natuur hem geboden heeft zonder dat het wordt bijgevoerd. Je kunt het krijgen bij de betere wildhandel en poeliersbedrijven. Ik noem bijvoorbeeld Sligro (Ruig wild en gevogelte), Hanos, Pieter van Meel in Amsterdam, Arjan de Wit, Edwin van der Kruisen, De letter Porvliet. Bedrijven die rechtstreeks of als groothandel wild aan de klant leveren. Mensen die contact hebben met jagers zijn vaak het beste af. Die weten waar het vandaan komt en hoe het geleefd heeft. Puur natuurlijk, zonder fokprogramma, anti-biotica en andere discutabele dingen. Wellicht ietsje duurder, maar heel veel lekkerder en daar gaat het om. Ga voor puur Nederlands wild.
[[{“fid”:”32834″,”view_mode”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”link_text”:null,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_halve_breedte media-element file-file-styles-artikel-halve-breedte”,”id”:”styles-4-0″}}]]
Donald Buijtendorp is jager en schrijver van wildkookboeken. Hij schreef ‘Eerlijk, wild & duurzaam. De gans opeten’ en ‘Sus Scrofa in de pot. Hoe je wild zwijn lekker klaar maakt’. Donald publiceert in jachtmagazines, schrijft boeken over wild, geeft trainingen in wildbeheer en jagersvaardigheden.
Bij vragen (of het bestellen van een van zijn boeken) kunt u contact opnemen via donald@groenengrijs.nl.
