Achtergrond

Vader begraaft baby dochtertje levend

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Op sommige dagen word je wel eens misselijk van het nieuws. Zoals van het verhaal van een vader die zijn pasgeboren baby probeerde te begraven omdat het een meisje is. Gelukkig zag een passant het gebeuren en schakelde de politie in die de baby op tijd onder de grond vandaan haalde. Het kindje is herstellende in een ziekenhuis. De moeder mag erbij omdat ze niet bij de moord betrokken zou zijn. Maar veel vrouwenorganisaties geloven haar verhaal niet, omdat het vaak de moeders en de grootmoeders zijn die de babymeisjes vermoorden.

Radhika, de zes maanden oude zuigeling om wie het gaat, is niet de enige die vanwege haar geslacht niet het recht heeft om te leven. Miljoenen foetussen worden per jaar in India geaborteerd. Op plekken waar geen ultrasound machine aanwezig is om het geslacht te bepalen, wordt de ongewenste baby vlak na de geboorte gedood. De manieren die daarbij worden gebruikt zijn onbeschrijfelijk. Een onderzoekster vertelde me ooit dat het kindje gif krijgt toegediend, ergens onderste boven in een boom wordt gehangen of de grootmoeder gaat met haar grote voeten op de longetjes van de zuigeling staan.

Aan de grootschalige babymoord in India komt maar geen einde. Zelfs harde cijfers, dat op iedere 1000 jongens nog maar 840 meisjes voorkomen, overtuigen niet. Er zijn wetten bedacht die het doden van meisjes moet tegengaan. Maar de algemene opvatting is dat je aan een meisje niets hebt. Ze is een financiële last. Dat zit zo diep in de cultuur verankerd.

Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, het zijn vaak de grootmoeders die hun schoondochters dwingen een echo te maken en de baby vervolgens te laten aborteren als het geen jongen is. Geslachtsbepaling is strafbaar. Maar Indiase medici en schoonmoeders zijn zo inventief. In een dorpje op het platteland vertelde een onderzoekster met wie ik er onlangs een dag op stap was, dat in de avonduren de abortusarts met zijn mobiele ultrasound de huizen bezoekt. Als de vrouw zwanger is van een meisje kan ze die zelfde avond de vrucht nog laten weghalen. De arts neemt het niet zo nauw met de regelgeving. Ook al is de vrouw al ver boven de vier maanden zwanger, de grens in India waarop het nog mag, haalt hij de baby gewoon weg.

Ik vergeet nooit meer de reportage die we over meisjesmoord op het platteland maakten. In een dorpje onder de rook van New Delhi. In een oververhitte schuur lagen drie kleine meisjes te slapen, verstopt, naar school mochten ze niet. De moeder verontschuldigde zich met een verdrietige glimlach. Ze was niet opgewassen tegen haar grootmoeder die het woord voerde. Zonder blikken of blozen zei ze voor de microfoon dat ze haar kleinkinderen haatte. ‘Wat heb je aan een meid’, zei ze boosaardig. ‘Ik heb kleinzonen nodig want die zorgen straks voor mij als ik oud ben’.

Meisjes in India kosten geld. Al is Dowry, de bruidsschat als lang bij wet verboden, toch verwachten schoonouders toch een aanzienlijke som geld als de bruid na het huwelijk bij ze intrekt. De bruidsschat is voor Indiase families een extra bron van inkomsten.

Ouders beginnen al voor haar uitzet te sparen vlak na haar geboorte, een last die volgens families op hun inkomen drukt.

Toch komt er langzamerhand verzet tegen de schoonmoeders op gang. Zoals de kinderarts Mitu Khurana die zwanger was van een tweeling. Ze had een goede baan met bijbehorend inkomen dus het verhaal dat ze haar schoonfamilie tot last was ging in haar geval niet op. Toch dwong haar schoonmoeder Mitu de kinderen te laten aborteren. Toen ze weigerde sloot die haar op en gaf haar geen eten meer in de hoop dat ze een miskraam zou krijgen.

De kinderarts ging er na de geboorte vandoor met haar twee kinderen. Ze heeft het geluk dat ze financieel onafhankelijk is en voor haar gezinnetje kan zorgen. Ze heeft als eerste Indiase vrouw een rechtszaak tegen haar schoonmoeder aangespannen. Gemakkelijk heeft ze het niet. De aanklager en zelfs de rechter probeerden haar achter gesloten deuren te bewegen met de zaak te stoppen. Justitie vreest als Mitu gaat winnen, straks de gevangenissen uitpuilen vol met boze schoonmoeders. De kinderarts geeft niet op. Pas als haar schoonmoeder achter de tralies zit.    

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons